پ

بسم الله الرحمن الرحیم

والذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه الراجعون

از درگذشت ناباورانه منتخب مرحوم مردم قدردان شهرهای مراغه، عجب شیر، خداجو، سراجو و قلعه چای، چهل روز دردناک سپری شد. مرحوم دکتر محمدعلی حسین زاده، مردی از تبار و جنس مردم، در دهم اردیبهشت ماه 1395 در کنار یک شخصیت حقیقی، یک شخصیت مدنی ارجمندی را یافت. اما متاسفانه در 18 همان ماه، بدیدار معبود خود شتافت و از نظر شخصیت حقیقی، دل پدر و مادر، همسر و فرزندان، برادران و خواهران، دوستان و آشنایان ایشان به درد آمد و از منظر شخصیت مدنی و اجتماعی، دل مردم حوزه انتخابیه و نهاد مجلس که میرفت عضوی کارآمد در آن باشد خون شد. از تقدیر نمیتوان گریخت؛ مقدر چنین بود" اذا جاء القدر، عمی البصر" او رفت با امانت سنگینی که بر دوش کشیده بود و میرفت تا زبان گویای مردم خود باشد. نشد؛ آنچه را که میخواست و میبایست. او نماینده حوزه مربوطه بود چه کسانی که او را انتخاب کرده بودند و چه آنها که در انتخاب او نقشی نداشتند؛ آنها که به او رای نداده بودند شاید بیشتر دلشان بدرد آمد ولی با همه این اوضاع، قضا و قدر همین بود که میبایست. اینک که جای بزرگ او خالی مینماید باید برایش فکری کرد. حرص خدمت در خیلی ها شکوفا شده و از هر دری سخنی نو به گوش و انسانی بزرگوار قیامی جدید میکند تا این بیرق خدمت روی زمین نماند و با انتخاب مردمی آگاه که سنجیده کار شده است بدست او سپرده شود؛ امانتی که بر دوش آن مرحوم بود به دست شایسته ای دیگر بیافتد. ولع خدمت گریبانگیر خیلی ها شده است و ماراتن خدمتگزاری! نفسگیرتر شده است. مهم این نیست که چه کسی باید بر جای خالی آن مرحوم تکیه زند مهم آن است عزت و شرف مردم قدردان حوزه انتخابیه را پاسداری امین و نجیب باشد. مهم این است که نه به هر قیمتی اما حتی با فدای جان به این مهم بیاندیشد.
این نوشته نباید هیچ شایبه ای داشته باشد صرفا دلنوشته ای است برای خودم و همه. بی هیچ تصور و توقعی. مسیری را باید پیمود با هم و در کنار هم. و این فترت طولانی را با تلاشی مضاعف، جبران ساخت.
ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم.
رضا قنادی مراغه

نقل از کانال مراغه
@www_maraghe_net