🌹بی مهری به معبد مهر مراغه و رازهای سربه مهر مهریان 🌹

... آئین مهر، آئین کهن ایران باستان بوده که در حدود پنج هزار سال قبل از میلاد مسیج در ایران رواج داشته، این آئین که مرزهای گسترش ان به روم و یونان و حتی اروپا رسیده بود، بیانگر فرهنگ و تمدن ناب ایران باستان است. آئینی راز آمیز که در ادیان مختلف پس از خ ود نیز تأثیرات فراوان داشته و یکی از مهمترین جشنهای آن «یلدا» در میان مردم این سرزمین تبدیل به جشنی ملی و سنتی گشته است. از این آئین که خاستگاهش ایران (سرزمین آریایی ها) بوده، در زادگاهش تنها چند معبد به یادگار مانده، که یکی از آنها معبد مهر ورجوی می باشد، معبدی باستانی که تماماً در صخره ایی از جنس یست در دل زمین کنده شده و دارای پلان و فضاهای جالبی است که با اسرار و رموز این آئین و سلسله مراتب و آداب آن در ارتباط است. نور ت مامی فضاهای ان از طریق ن ورگیرهای سقفی تأمین می شود که این خود به آن مکان روحانیت و معنویت خاصی می بخشد. با ورود به این معبد تمام عظمت و شکوه ایرانی در روحمان احساس می شود و ریشه هایمان با ریشه های پشینیان پیوند می خورد. مهرابه ورجوی مکانی است مقدس که روزگاری نیایشگاه مهربان بوده، زمانی خانقاه اهل تصوف و اکنون نیز زیارتگاه امام زاده معصوم و همجنین مکانی مقدس برای زرتشتیان که در زمان خود معبد پررونقی بوده است .

ولی اکنون به خاطر عدم رسیدگی و حفاظت نامناسب از جانب مسئولان امر و نیز به دلیل ساخت و سازهای انجام گرفته در اطراف آن و نفوذ آبهای سطحی به داخل ان و عبور اتومبیل از رویش بیشتر از آنجه که گذر زمان در حق او گذاشته، فرسوده و می رود که بخشی از تاریخ، هویت و فرهنگ ناب این سرزمین را به خود مدفون سازد.

#معبد_مهر_مراغه_تمام_عظمت_و_شکوه_ایرانی

💠 بارش باران در مراغه که همراه با رعد و برق و تگرگ شدید بود موجب وقوع سیل در رودخانه ورجوی چائی  گردید. به نظر میرسد این حادثه طی یک دهه اخیر بی‌سابقه بوده است.

شدت وقوع حادثه به قدری بود که موجب واژگونی یک دستگاه مینی بوس از مسیر اصلی جاده کاوه سودای ورجوی - مراغه گردید .خوشبختانه این حادثه خطرات جانی به همراه نداشته است.

برای مشاهده عکس های بیشتر کلیک کنید.

🔴 به زبان ساده ؛ دامپینگ چیست؟!

🔹یک فروشگاه زنجیره ای را تجسم کنید. بسیار بزرگ. بسیار شیک. وارد محله ای می شود. محله ای با مردمانی از طبقه متوسط. نبش اصلی ترین چهار راه محله، زمینی به وسعت 10 هزار مترمربع را می خرد. آن را در هفت طبقه می سازد. با پله برقی، آینه ها و لامپ های زیبا.

🔹خوشحالید نه؟  
فروشگاه شروع به کار می کند. تعداد زیادی از اهالی محل را هم استخدام می کند. ولی فقط چند ساعت در هفته. مثلا روزی یکی دو ساعت. چه خاصیتی دارد؟ روشن است که وقتی خانم خانه دو ساعت در فروشگاهی که با آن همه زلم زیمبو و رعایت قواعد مارکتینگ چیده شده کار می کند، خرید روزانه اش را هم از همانجا انجام خواهد داد. بخصوص که قیمت ها هم پائین تر از سیروس آقای میوه فروش و اسماعیل آقای پارچه فروش است. حتی پائین تر از قیمت تمام شده! به این می گویند دامپینگ! جالب اینکه خانمِ سیروس آقا هم میوه اش را تازه از همان فروشگاه می خرد. چرا؟ چون سیروس آقا سالها هرچه میوه بد داشته که کسی نخریده بوده به منزل آورده. الان خانم سیروس آقا خودش دارد کار می کند. با حقوق خودش حسرت  سالیان را از دلش در می آورد.

🔹چند ماهی گذشته. کار و بار سیروس آقا و اسماعیل آقا خراب است. درآمدشان اجاره مغازه شان را هم در نمی آورد. شاگرد مغازه اخراج می شود و می رود در فروشگاه زنجیره ای استخدام می شود. هفته ای 10 ساعت. ولی حقوق ساعتی اش بالاست. این حقوق ساعتی آنچنان توقع او را بالا برده که جای دیگری نمی تواند کار پیدا کند.

🔹دو سال گذشته. سیروس آقا در شرف ورشکستگی است. آخرین مقاومت ها را کنار می گذارد و مغازه را تعطیل می کند. او نیز به فروشگاه زنجیره ای می رود و زیر دست شاگرد سابقش که حالا یکی از انباردارهای فروشگاه است استخدام می شود. همسرش اما اخراج شده است. چون انتظار داشته بعد از دو سال حقوقش یا دست کم ساعت کارش اضافه شود.

🔹چهار سال گذشته است. صاحب مغازه سیروس آقا دو سال است اجاره ای نگرفته است. از وقتی سیروس آقا مغازه اش را خالی کرده یکی دو مستاجر عوض کرده که هیچکدام بیش از یکی دو ماه دوام نیاورده اند. کاسبی نیست. مغازه ها را به قیمت ارزانی می فروشد به یک بساز و بفروش.

🔹سال پنجم دیگر محله مردمانی از طبقه متوسط ندارد. اسماعیل آقا و شاگردش هر دو کارگر ساختمانی هستند. قیمت های فروشگاه زنجیره ای بالاست. سود هشتصد درصدی روی قیمت تمام شده کالا عادی است. فروشگاه حقوق ساعتی را کم کرده. تعداد بیشتری را با ساعت های کمتر استخدام کرده است.

🔹 سال هفتم. فروشگاه محله را به خاک سیاه نشانده. کسی دیگر در آن محله پس اندازی ندارد. فروشگاه کالاهایش را به سایر شعبه ها انتقال می دهد. این شعبه تعطیل است. مردم فقیر منطقه قدرت خرید از چنین فروشگاه باکلاسی را ندارند!

این اتفاقی است که هر روز در آمریکا می افتد. صاحب فروشگاه همان یک درصد است و ساکنین محله همان 99 درصد. فقرا فقیرتر و پولدارها پولدارتر می شوند. شهردارهای مناطق و شهرهای کوچک هر روز با التماس از مردم می خواهند که به جای خرید از فروشگاه های عظیم، از بیزینس های محلی (سیروس آقا و اسماعیل آقا) خرید کنند. ولی اغلب مردم با همین طرز فکر شما خریدشان را از غول های بزرگ انجام می دهند. شیک. ارزان!   

🔹از خودتان بپرسید چرا اروپا غول های آمریکایی مثل والمارت را محدود کرده؟ جالب اینکه به دلیل همین محدودیت متهم به کمونیست بودن و مخالفت با تجارت آزاد هم می شود.

⛔️نه دوست عزیز. هرکه ارزان می فروشد برای رضای خدا ارزان نمی فروشد!

اگر چین سیب و پرتقالش را با ضرر وارد کشورتان می کند و ارزانتر از باغدار شما می فروشد برای این است که می خواهد باغدار باغش را نابود کند و ویلا بسازد. اگر چین پیراهن مردانه را در تهران می فروشد 5000 تومن و شما برای دوختن همان پیراهن باید 10 هزار تومان مزد بدهی، فقط به دلیل ارزانی نیروی کار چینی نیست! بلکه دارد دامپینگ می کند! قضیه خیلی ساده است. دامپینگ!!!

ادامه مطالب

دامپینگ و اثرات مثبت و منفی آن،  اثرات دامپینگ،  انواع دامپینگ،  آنتی دامپینگ 

پ

بسم الله الرحمن الرحیم

والذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه الراجعون

از درگذشت ناباورانه منتخب مرحوم مردم قدردان شهرهای مراغه، عجب شیر، خداجو، سراجو و قلعه چای، چهل روز دردناک سپری شد. مرحوم دکتر محمدعلی حسین زاده، مردی از تبار و جنس مردم، در دهم اردیبهشت ماه 1395 در کنار یک شخصیت حقیقی، یک شخصیت مدنی ارجمندی را یافت. اما متاسفانه در 18 همان ماه، بدیدار معبود خود شتافت و از نظر شخصیت حقیقی، دل پدر و مادر، همسر و فرزندان، برادران و خواهران، دوستان و آشنایان ایشان به درد آمد و از منظر شخصیت مدنی و اجتماعی، دل مردم حوزه انتخابیه و نهاد مجلس که میرفت عضوی کارآمد در آن باشد خون شد. از تقدیر نمیتوان گریخت؛ مقدر چنین بود" اذا جاء القدر، عمی البصر" او رفت با امانت سنگینی که بر دوش کشیده بود و میرفت تا زبان گویای مردم خود باشد. نشد؛ آنچه را که میخواست و میبایست. او نماینده حوزه مربوطه بود چه کسانی که او را انتخاب کرده بودند و چه آنها که در انتخاب او نقشی نداشتند؛ آنها که به او رای نداده بودند شاید بیشتر دلشان بدرد آمد ولی با همه این اوضاع، قضا و قدر همین بود که میبایست. اینک که جای بزرگ او خالی مینماید باید برایش فکری کرد. حرص خدمت در خیلی ها شکوفا شده و از هر دری سخنی نو به گوش و انسانی بزرگوار قیامی جدید میکند تا این بیرق خدمت روی زمین نماند و با انتخاب مردمی آگاه که سنجیده کار شده است بدست او سپرده شود؛ امانتی که بر دوش آن مرحوم بود به دست شایسته ای دیگر بیافتد. ولع خدمت گریبانگیر خیلی ها شده است و ماراتن خدمتگزاری! نفسگیرتر شده است. مهم این نیست که چه کسی باید بر جای خالی آن مرحوم تکیه زند مهم آن است عزت و شرف مردم قدردان حوزه انتخابیه را پاسداری امین و نجیب باشد. مهم این است که نه به هر قیمتی اما حتی با فدای جان به این مهم بیاندیشد.
این نوشته نباید هیچ شایبه ای داشته باشد صرفا دلنوشته ای است برای خودم و همه. بی هیچ تصور و توقعی. مسیری را باید پیمود با هم و در کنار هم. و این فترت طولانی را با تلاشی مضاعف، جبران ساخت.
ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم.
رضا قنادی مراغه

نقل از کانال مراغه
@www_maraghe_net