💠 بخش سوم: اداره امور عمومی در روستاهای سنتی بر عهده #کد_خدا بود.
1⃣ کد خدا «که هم به جماعت رعیت تعلق داشت و هم مورد تأیید و منصور مالکان و متصرفان بـود، نقش واسـطه و نـیز اداره امور جماعت را برعهده داشت تا به گونه ای کدخدامنشانه و در حد توش و توان رعیت کاربهره کشی از رعـایا را سـامان دهد» آغاز گسترش مناسبات ایران با نظام اقتصادجهانی در دهه های آخر سده نوزده میلادی مـوجب خـروج تـدریجی روستاها از خودکفائی نسبی و وابستگی به مناطق رو به گسترش شهری شد.

2⃣ پس از سال های 1286 خورشیدی، از مـهم ترین تحولاتی که در خصوص مدیریت روستایی در دهه1330 خورشیدی در حوزه مدیریت روستایی صورت گـرفت تـشکیل« #انجمن_عمران_ده»و پس از آن«انجمن ده»بود که با ترکیب 5 نفر شامل نماینده مالک، نماینده زارع، کدخدا و دو نفر معتمد مالک وزارع در روسـتاها تـشکیل می شد و مقرر بود به امور عمومی و عمرانی روستاها بپردازد.
3⃣در دهه چهل و با قدرت گرفتن دولت و اجرای قانون اصلاحات ارضی « https://telegram.me/varjovi/90 » تغییراتی در ساختار اجتماعی روستاها ایجاد گردید. «قانون تشکیل انجمن های ده و اصلاح امور اجتماعی و عـمران دهـات» اجرایی شد که در سال 1342 به تصویب رسید. «انجمن ده»مرکب از 5 نـفرمنتخب روستاییان بود. این انجمن ها مؤظف بـودند تـا زیـر نظر و هدایت وزارت کـشور بـرنامه های اصلاحات روستایی را به انجام رسـانند.
4⃣در مجموع در خصوص مدیریت روستایی در پیش از انقلاب مـی توان گـفت که دخالت دولت درروستا، ارکان سنتی اداره امور عـمومی را از هـم پاشـید و تـشکیلاتی مـانند انجمن ده هیچ گاه پایـگاه استواری بـرای فعالیت نیافت. جامعه روستایی به دلیل سلطه فرهنگی-تاریخی نظام ارباب-رعیتی وبه سبب مشکلاتی که انجمن های ده با آنـها مـواجه بـودند مانند: « 🔴 #اختلاف_میان_اعضا، #عدم_احساس_مسئولیت، #بی_سوادی، #عدم_همکاری_روستائیان» آمادگی لازم بـرای پذیرفتن الگـوهای نـوین مـدیریت امـور عمومی مانند انجمن ده را نداشت.🔴
✅5⃣ پس از انقلاب اسلامی، قانونی نخست با عنوان«قانون تشکیلات شوراهای اسلامی کشوری»مصوب سال 1361، مدیریت روستایی را بر عهده نهاد جدیدی که« #شورای_اسلامی_روستا»نام داشت و جانشین انجمن ده شده بود، واگذار کرد. مدت اعتبار شورا در این قانون دو سـال بود. که در سال 1356 به چهار سال تمدید شد.
6⃣ اما آخرین قانون در سال 1375 با عنوان«قانون تشکیلات، وظایف و انتخاب شوراهای اسلامی کشوری و انتخاب شهرداران»به تصویب رسید. بر اساس ایـن قـانون مـدیریت روستایی همچنان بر عهده شورای اسلامی است. این شورا در روستاهای تا 1500 نفر جـمعیت 3 نـفر عضو و بیش از1500 نفر 5 نفر عضو دارد. 🔷 این قانون در سال 1377 با«قانون تأسیس #دهیاری خودکفا در روستاهای کشور»تکمیل شد که در آن #مسئولیت_اجرائی_مدیریت_روستایی برعهده مقامی با عنوان «# دهیار »گذاشته شده که از #سوی_شورا برای مدت 4 سال انتخاب می شود.
7⃣ #وظایف_شوراها: در ایـن قـانون شوراهای اسلامی روستا دارای وظایف متعددی هستند. از جمله این وظایف شناسایی مسایل، مشکلات و نارسایی های روستا، فراهم نمودن زمـینه جـلب مـشارکت مردم برای پیشبرد امور، تصویب پیشنهادات و برنامه های دهیاری، مشارکت در تهیه طرح های توسعه و عمران روستا و بسترسازی جهت انـجام بـهینه فعالیت های آن ها در روستا است. بنابراین در دوران حاضر #شوراهای_روستای_ورجوی به همراه #دهیاری محترم که می توان آن را بازوی اجـرایی شـوراهای مـذکور دانست، وظیفه #مدیریت_روستای_ورجوی رابر عهده دارند. انتظار آن است که #روستای_ورجوی با برخورداری از سازمان دمکراتیک محلی، توسعه نیافتگی موجود را تا اندازه زیادی به سمت توسعه یافتگی هدایت کنند.
8⃣ توسعه شوراها می تواند موجبات گسترش نهادهای غـیردولتی، افزایش مـشارکت مـردم در اداره امور خود و پاسخگو نمودن #نهاد_مدیریت_روستای_ورجوی شود. با این وجود شواهد حکایت از آن دارد که شوراهای اسلامی روسـتایی بـا مسائل وچالش هایی مواجه هستند که بی توجهی به آنها می تواند مشکلات بیشتری را بـرای روستاها ایجاد کند. چالش های اجتماعی یکی از مهم ترین چالش های شوراهاست که در بروز سایر چالش ها به صورت مستقیم و غیرمستقیم اثرگذار اسـت.
✅ #پست_بعدی : سهم اندک زنان در شوراهای روستای ورجوی